Nisan 23 yaşındaydı. Çekmeköy escort kenarında, sitelerle gecekondu mahallelerinin arasında kalan dar sokaklardan birinde yaşıyordu. Gündüzleri, otobüslerin ve inşaat kamyonlarının eksik olmadığı ana caddeden geçerken insanların yüzüne bakmazdı. Bir yabancı gibi yürürdü hep. Oysa burası onun doğup büyüdüğü yerdi.
Babası yıllar önce hayatlarını terk etmişti. Annesi ise çalışamayacak kadar hasta ve içine kapanıktı. Nisan küçük yaşlarda marketlerde, kafelerde çalışarak ailesine destek olmaya başlamıştı. Ne var ki, aldığı maaş kirayı, faturaları, ilaçları karşılamaya yetmiyordu. Üniversite hayali çoktan silinmişti. Sınavı kazanmış ama kayıt yaptıramamıştı. Bu eksik, içini her gün biraz daha kemiriyordu.
Sonunda, çaresizlikle çıktığı yolda istemediği bir işe sürüklendi. Nisan, hayatını sürdürebilmek için bir eskort sitesine ilan verdi. Başta tek seferlik düşünmüştü ama bir kere adım atınca geri dönmek kolay olmadı. Kendisinden yaşça büyük, soğuk bakışlı adamların evlerinde saatler geçiriyor, sonra eve dönüp annesinin başucunda susuyordu.
Geceleri banyoda uzun süre kaldığı olurdu. Ellerini sabunlarken değil, geçmişini yıkamaya çalışır gibi davranırdı. Aynaya baktığında kendi gözlerinden kaçıyordu. Nisan bu hayatı seçmemişti, sadece diğer seçenekleri çoktan elinden alınmıştı.
Bir gün Çekmeköy metro çıkışında rastgele dağıtılan bir broşür eline geçti:
“Kadın Dayanışma Derneği – Ücretsiz Psikolojik ve Sosyal Destek”
Öylesine aldı, çantasına koydu. Ama birkaç gün sonra o broşürü yeniden okudu. Oral Sessiz bir sabahta, cesaretini toplayıp yazan numarayı aradı. Telefonda bir kadın sesi, onu dinledi. Yargılamadan. Yumuşak bir sesle “Yalnız değilsin” dedi.
O telefon konuşması Nisan için küçük ama belirleyici bir adım oldu. Kendisini anlatabildiği, destek alabildiği bir dünyaya ilk kez kapı aralanmıştı. Zamanla düzenli görüşmelere başladı. Utanarak, çekinerek ama umutla.
Henüz her şey düzelmemişti. Maddi zorluklar devam ediyordu. Ama Nisan artık yalnız olmadığını biliyordu. Hayatındaki karanlıkların içinde küçük bir ışık belirmişti. Belki bir gün kendi hikayesini yazacak, başkalarına ilham verecekti.
Bir yanıt yazın