Ümraniye escort dar sokaklarında gece her zamankinden daha sessizdi. Sokak lambaları titrek bir ışık yayıyor, rüzgâr çöplerin arasında yankılanıyordu. Adı Elif’ti. Henüz yirmi dört yaşındaydı, ama gözlerinde yılların ağırlığı vardı.
Elif, hayatın sert yüzüyle çok erken tanışmıştı. Bir süre temizlik işlerinde çalıştı, markette kasiyerlik yaptı, ama borçlar birikmeye devam etti.
Bir akşam çaresizliğin içinde dolgun memeli tanıştığı bir kadın, ona “kolay para kazanmanın yolunu” anlattı. “Sadece birkaç gece,” demişti. Ama o birkaç gece, yıllara dönüştü. Şimdi Elif, her gece Ümraniye escort ara sokaklarında kayboluyordu. Yüzünde sahte bir gülümseme, kalbinde sessiz bir fırtına vardı.
Bir gece, hava buz gibiydi. Elif, iş dönüşü apartmanına doğru yürürken bir köşede ağlayan küçük bir kız gördü. Üzerinde ince bir mont, ellerinde titreyen bir oyuncak ayı vardı. Yanına yaklaşıp eğildi:
“İyi misin tatlım?”
Kız burnunu silip fısıldadı: “Annem beni bıraktı, geri gelmedi.”
O anda kendini o küçük kızda gördü. Bir an düşündü; belki o da milf birilerinin bıraktığı bir çocuğun hikayesinin parçasıydı. Kızı polis merkezine götürdü, sessizce teslim etti. Oradan çıktığında sabah oluyordu. Güneşin ilk ışıkları Ümraniye’nin gri binalarına vurmuştu.
O sabah Elif aynaya baktığında, makyajının altındaki gözyaşlarını fark etti. Yıllardır sustuğu çığlıkları ilk kez duyuyordu. “Yeter,” dedi kendi kendine. “Artık yaşamak istiyorum.”
Bir yanıt yazın